Een onderzoeker aan de Simon Fraser University is één van vier wetenschappers die stellen dat cholesterol de groei van kankercellen kan vertragen of stoppen. In “A Detour for Yeast Oxysterol Binding Proteins” (een omweg voor gist oxysterol-bindende eiwitten), een paper gepubliceerd in de meest recente uitgave van het Journal of Biochemical Chemistry, beschrijven zij hoe cholesterolbindende eiwitten, ORPs genaamd, de celgroei kunnen beheersen.
De wetenschappers kwamen tot hun conclusie terwijl ze probeerden te begrijpen hoe cholesterol beweegt binnen cellen tijdens de reis van het vet naar de oppervlakte van de cellen waar het hun buitenste membraan versterkt.
“De aanname was dat ORPs cholesterol binnen cellen binden en vervoeren op een manier die overeenkomt met die waarop lipoproteïnen het vet buiten cellen binden en bewegen door de bloedstroom,” legt Chris Beh uit. De universitair hoofddocent moleculaire biologie en biochemie van de SFU was medeauteur van deze paper.
Beh en zijn collega’s merkten op dat genetische veranderingen die door hen in scène waren gezet de kracht van ORPs om cholesterol te binden blokkeren maar dat ze ORPs het functioneren niet beletten. In feite werken deze veranderde ORPs beter en activeren ze andere reguliere eiwitten, die op hun beurt een verscheidenheid aan cellulaire processen die celgroei bevorderen in werking stellen.
De wetenschappers geloven dat dit gebeurde omdat cholesterol-binding normaal gesproken botst met het vermogen van ORPs zich te verbinden met een andere lipide of vet, genaamd PI4P, die verantwoordelijk is voor celgroei.
“Dat vertelde ons dat ORPs vermoedelijk niets te maken hebben met het bewegen van cholesterol in cellen,” zegt Beh. “Eerder remt cholesterol-binding het vermogen van ORP om zich te binden aan PI4P af hetgeen, als het niet beheerst wordt, celgroei buitenproportioneel kan versnellen,” zegt Beh. “Gegeven het feit dat ongecontroleerde celgroei de belangrijkste eigenschap is van kanker, betekent dit dat het verkrijgen van een beter begrip van het ware doel van cholesterol-binding binnen cellen belangrijk kan zijn bij de behandeling van kanker.“
Beh en zijn collega’s citeren twee belangrijke feiten om hun conclusie te ondersteunen.
“Ten eerste hebben kankercellen ORPs nodig om te overleven,” legt Beh uit. “Ten tweede hebben andere wetenschappers eerder aangetoond dat een nieuwe klasse natuurlijke stoffen die eruit zien als steroïden of cholesterol een breed spectrum aan verschillende kankercellen kan doden.”
Beh zegt dat hij en zijn onderzoekpartners nu precies gaan uitvinden welke eiwitten reageren op ORP activering en onder welke omstandigheden cholesterol activatering ervan door ORP uitschakelt.