Na het voltooien van de eerste studie van zijn soort, hebben onderzoekers van McMaster University ontdekt dat al heel vroeg muzikale opleiding kinderen profijt biedt nog voordat ze kunnen lopen of praten. Zij vonden dat één jaar oude babies die deelnemen aan interactieve muziek klassen met hun ouders meer glimlachen, beter te communiceren en eerder en meer geavanceerde hersenreacties laten zien op muziek.
De bevindingen werden onlangs gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschriften Developmental Science en Annals van de New York Academy of Sciences. “Veel studies uit het verleden over de muzikale opleiding hebben zich gericht op oudere kinderen,” zegt Laurel Trainor, directeur van het McMaster Institute for music and mind. “Onze resultaten suggereren dat de kindhersenen wellicht van een bijzonder kunststof zouden kunnen zijn, bij blootstelling aan muziek. ”
Trainor, samen met David Gerry, een muziek-pedagoog en graduate student, ontvingen een prijs van de Grammy Foundation in 2008 om de effecten van de nog in de kinderschoenen staande muzikale opleiding te onderzoeken . In de recente studie, namen groepen babies en hun ouders een half jaar deel aan een van de twee soorten wekelijkse muzieklessen. Eén muziekles betrof interactief muziek maken en het leren van een aantal kleine slaapliedjes, kinderrijmpjes en liedjes met acties. Ouders en kinderen werkten samen om percussie-instrumenten te leren spelen, bochten te nemen en het zingen van specifieke nummers.
In de andere muziekles, speelden babies en ouders op verschillend speelgoed die tijdens opnames van de populaire Baby Einstein-serie op de achtergrond gespeeld werden. Voordat de lessen begonnen, hadden alle babies gelijk gedrag en sociale ontwikkeling getoond en hadden nog niet eerder deelgenomen aan andere baby muziek klassen. “Babies die deelnamen aan de interactieve muziek klassen met hun ouders, toonden eerder gevoeligheid voor de pitch-structuur in de muziek, ” zegt Trainor.
“In het bijzonder, gaven zij de voorkeur aan het luisteren naar een versie van een piano stuk dat in keynotes bleef, ten opzichte van een versie die opgenomen was in out-of-key notes. Kinderen die deelnamen in klassen met het passief luisteren tonen niet dezelfde voorkeuren. Zelfs hun hersenen reageerden anders op muziek. Zuigelingen van de interactieve muzieklessen toonden groter en / of eerder hersenreacties op muzikale tonen. ” De niet-muzikale meningsverschillen tussen de twee groepen van babies waren zelfs meer dan verrassend, zeggen onderzoekers.
Babyies van de interactieve colleges toonden een beter begin van de communicatie vaardigheden, zoals wijzen naar objecten buiten hun bereik, of tot ziens zwaaien. Maatschappelijk gezien , glimlachten deze babyies ook meer, waren gemakkelijker te kalmeren,
en vertoonden minder stress als er dingen waren niet bekend waren of niet weggingen.
Hoewel in beide klassen naar muziek werd geluisterd en evenveel muziek hoorden was er een groot verschil tussen de klassen die aan de interactieve muziek hadden deelgenomen.. “Er zijn veel manieren waarop ouders zich kunnen verbinden met hun babies”, zegt studiecoördinator Andrea Unrau. “Het mooie van muziek is, iedereen vindt het heerlijk en iedereen kan leren om eenvoudige interactieve muzikale spelletjes met elkaar te spelen. ”