Er komen steeds meer aanwijzingen dat luchtverontreiniging, die giftige gassen en fijnstof omvat, kan bijdragen aan het ontstaan van geestelijke gezondheidsproblemen. Er wordt gedacht dat vervuiling via tal van wegen een negatieve invloed kan hebben op de geestelijke gezondheid, onder meer door de bloed-hersenbarrière aan te tasten, neuro-ontstekingen en oxidatieve stress te bevorderen, en rechtstreeks de hersenen binnen te dringen en weefsel te beschadigen.
Ondanks dat de jeugd een sleutelperiode is voor het ontstaan van deze problemen, hebben tot nu toe relatief weinig onderzoeken de associaties van blootstelling aan lucht en lawaai tijdens het vroege leven met de geestelijke gezondheid onderzocht.
In deze nieuwe studie probeerden onderzoekers de langetermijneffecten van blootstelling aan lucht- en geluidsvervuiling tijdens de zwangerschap, de vroege kinderjaren en de adolescentie op drie veelvoorkomende geestelijke gezondheidsproblemen te onderzoeken: psychotische ervaringen (waaronder hallucinaties, zoals het horen of zien van dingen die anderen niet kunnen zien, en wanen, zoals het hebben van zeer paranoïde gedachten), depressie en angst.
Om dit te onderzoeken gebruikte het team gegevens van meer dan 9.000 deelnemers uit Bristol’s Children of the 90s geboortecohortonderzoek (ook bekend als de Avon Longitudinal Study of Parents and Children), waarbij tussen 1991 en 1992 ruim 14.000 zwangere vrouwen uit de omgeving van Bristol werden gerekruteerd. en volgt sindsdien de levens van de vrouwen, de kinderen en hun partners.
Door de gegevens uit de vroege kindertijd van deelnemers te koppelen aan hun rapporten over de geestelijke gezondheid op de leeftijd van 13, 18 en 24 jaar, konden onderzoekers deze gebruiken om de buitenlucht en geluidsvervuiling in Zuidwest-Engeland op verschillende tijdstippen in kaart te brengen.
Onderzoekers ontdekten dat een relatief kleine toename van fijn stof tijdens de zwangerschap en de kindertijd in verband werd gebracht met meer psychotische ervaringen en depressiesymptomen vele jaren later, in de tienerjaren en in de vroege volwassenheid. Deze associaties bleven bestaan nadat veel gerelateerde risicofactoren in overweging waren genomen, zoals de psychiatrische familiegeschiedenis, de sociaal-economische status en andere factoren op gebiedsniveau, zoals bevolkingsdichtheid, ontbering, groene ruimte en sociale fragmentatie.
Het team ontdekte dat elke toename van fijn stof (PM2,5) met 0,72 microgram per kubieke meter tijdens de zwangerschap en kindertijd gepaard ging met respectievelijk een 11 procent hogere kans en een 9 procent hogere kans op psychotische ervaringen; terwijl blootstelling tijdens de zwangerschap gepaard ging met een 10 procent hogere kans op depressie. Daarentegen werd een hogere blootstelling aan geluidsoverlast in de kinder- en tienerjaren vervolgens geassocieerd met meer angstsymptomen.
Dr. Joanne Newbury, Sir Henry Wellcome Postdoctoral Research Fellow aan de Bristol Medical School: Population Health Sciences (PHS) van de universiteit en hoofdauteur van de studie, zei: “Kindertijd, adolescentie en vroege volwassenheid zijn cruciale perioden voor de ontwikkeling van psychiatrische stoornissen: wereldwijd wordt bijna tweederde van de getroffenen onwel op de leeftijd van 25 jaar. Onze bevindingen dragen bij aan een groeiend aantal bewijzen – afkomstig uit verschillende populaties, locaties en met verschillende onderzoeksopzetten – die wijzen op een schadelijke impact van luchtverontreiniging (en mogelijk geluidsoverlast). ) over geestelijke gezondheid.
“Dit is een grote zorg, omdat luchtvervuiling nu zo vaak voorkomt en het aantal geestelijke gezondheidsproblemen wereldwijd toeneemt. Aangezien vervuiling ook een vermijdbare blootstelling is, kunnen interventies om de blootstelling te verminderen, zoals zones met lage emissies, mogelijk de geestelijke gezondheid verbeteren. Gerichte interventies voor kwetsbare groepen, waaronder zwangere vrouwen en kinderen, zouden ook een mogelijkheid kunnen bieden voor een snellere vermindering van de blootstelling.
“Het is belangrijk om te benadrukken dat deze bevindingen op zichzelf geen causaal verband bewijzen. Andere recente onderzoeken hebben echter aangetoond dat lage-emissiezones een positieve invloed lijken te hebben op de geestelijke gezondheid.”
Bron: universiteit van Bristol