Terwijl krachtige magnetische stimulatie van de frontale kwab van de hersenen symptomen van depressie verlichten kan, degenen die de behandeling ontvangen ondervinden geen gevolgen voor de slaap of hebben last van opwinding, wat vaak gezien wordt in een verslag over Antidepressie medicijnen, zeggen onderzoekers.
“Het slapen gaat beter naarmate hun depressie verbetert, maar de behandeling veroorzaakt zelf geen sedatie of slapeloosheid.” zei Dr. Peter B. Rosenquist, Vice-voorzitter van de afdeling Psychiatrie en gezondheidsgedrag op de Medical College of Georgia Georgië Health Sciences Universiteit.
De bevinding vloeide voort uit een secundaire analyse van een onderzoek van 301 patiënten op 23 terreinen die antidepressie effecten vergelijken van het Neuronetics transcraniale magnetische stimulatie therapie systeem van sham (placebo) behandeling bij patiënten die resistent zijn tegen Antidepressie medicijnen.
TMS sessies werden gegeven gedurende 40 minuten, vijf dagen per week, zes weken lang. De eerste bevindingen, gepubliceerd in het tijdschrift biologische psychiatrie in 2007, waren het primaire bewijs in de Food and Drug Administration voorgoedkeuring van TMS tegen depressiviteit. De secundaire inspectie van de effectiviteit van TMS tegen depressiviteit werd bevestigd maar er bleken geen verschillen in verhoudingen van slapeloosheid of slaperigheid onder degenen die de werkelijke kreeg of sham (placebo)
therapie.
Patiënten in de behandelingsgroep kwamen ook niet meer in aanmerking om ondervraagd te worden over medicatie voor slapeloosheid of angst. “Het is belangrijk voor ons om te begrijpen wat de gevolgen zijn van het volledige scala van de behandeling die we geven,” zei Rosenquist, tevens auteur van de studie in het tijdschrift psychiatrische Research. De nieuwe bevindingen zullen zorgen dat de slaap-gerelateerde bijwerkingen verzacht worden en artsen er aan te herinneren alert te blijven ten opzichte van residu slapeloosheid bij depressieve patiënten die ze behandelen met TMS, door het verslag van de onderzoekers te memoreren. Slaapproblemen zijn een veelvoorkomende bijwerking van sterke antidepressiva: sommige medicijnen verdoven patiënten, terwijl anderen hen stimuleren en de slapeloosheid verhogen.
Slapeloosheid treedt op in 50-90 procent van de patiënten met een depressieve stoornis. Andere depressieve patiënten klagen dat ze te veel slapen. Het goede nieuws is dat TMS niet bijdraagt aan slapeloosheid of te veel slapen. “Een van de vele slechte dingen van depressie is dat patiënten vaak kunnen niet slapen. We denken dat het een significant symptoom is,”zei Rosenquist. “Als patiënten niet kunnen slapen, draagt het reëel bij aan hun nood en vergroot zelfs de kans op zelfmoord.
We moeten antidepressiva behandelingen geven die patiënten kunnen verdragen, zodat zij met de behandeling, die weken zullen duren ten volle worden bereikt. Onze studie wordt toegevoegd aan het bewijs waaruit blijkt dat TMS opvallend weinig bijwerkingen heeft.” Patiënten zoeken vaak TMS als een optie of aanvulling op medicatie om te voorkomen dat medicijnen bijwerkingen veroorzaken. “Stemmingsstoornissen zijn geassocieerd met wijdverspreide structurele en functionele veranderingen in de menselijke hersenen, die kan
worden teruggedraaid met succesvolle behandeling,” zei Rosenquist.
“Klinische onderzoekers zoeken naar de optimale manier om de normale hersenfunctie te herstellen.” TMS richt zich op de prefrontale cortex van de hersenen, die betrok is bij de stemming regulering alsmede andere van hogere-orde functies zoals planning, evaluatie en besluitvorming. In deze procedure zitten patiënten in een ligstoel en ontvangen korte pulsen van een MRI-sterkte magneet, gehouden tegen het voorhoofd. De magnetische energie van TMS zorgt ervoor dat de hersencellen die het dichtst aan de oppervlakte liggen hun activiteit te verhogen die op hun beurt van invloed zijn op de activiteit van de hersenen als geheel.
Ernstige Depressiviteit treft ongeveer 14,8 miljoen, of ongeveer 6,7 procent van de Amerikaanse volwassenen in een bepaald jaar, volgens de National Institute of Mental Health. Het is de belangrijkste oorzaak van invaliditeit in de leeftijd van 15 tot en met 44 jaar. Ondanks het aantal erkent Rosenquist dat het niet duidelijk is wat de oorzaken van depressiviteit, of precies hoe antidepressiva en andere therapieën, zoals TMS werken. “Het is een belangrijk vraagstuk en het werk gaat door. Wij zijn enthousiast om een deel te mogen zijn van deze inspanning aan de Universiteit van Georgia Health Sciences.”